Yvonne’s indianensite

Wilma Mankiller

1991: Over traditionele waarden in de moderne wereld

Wilma Mankiller (oorspronkelijk een eretitel bij de Cherokee), geboren in 1945 in Tahlequa (Oklahoma), werd in 1983 gekozen als het eerste vrouwelijke plaatsvervangende opperhoofd in de geschiedenis van de Cherokee. In 1969 had ze deelgenomen aan de bezetting van Alcatraz en raakte daarna betrokken bij acties om de levensomstandigheden van de Cherokee te verbeteren. In 1985 werd ze opperhoofd en herkozen in 1987 en 1991. Toen ze haar functie in 1995 opgaf, begon ze aan haar memoires en gaf onderwijs op Dartmouth College in Hanover (New Hampshire). Onderstaand fragment komt uit een artikel in Native Peoples (1991).

“” Ik geloof zeker dat de oude stamculturen belangrijke lessen aan de rest van de wereld kunnen leren, over de onderlinge verbondenheid van alle levende wezens en het simpele feit dat ons eigen bestaan afhankelijk is van de natuur die we zo snel aan het vernietigen zijn. De meeste niet-tribale samenlevingen hebben een hiërarchische , gesegmenteerde wereldvisie. Zij lijken de gevolgen van hun beslissingen op hun hele omgeving niet te begrijpen of te negeren… Hoewel het niet te betwisten valt dat de traditionele waardesystemen, die de inheemse volkeren al eeuwen voor het contact met de Europeanen kenden, wat versleten zijn, bestaan de traditionele basiswaarden nog steeds. De traditionele waardesystemen die ons de afgelopen vijfhonderd jaar van trauma overeind hebben gehouden, zijn dezelfde als die ons in het volgende millennium op onze termen zullen helpen en beschermen. Ondanks de afgelopen vijfhonderd jaar is er veel te vieren… onze talen zijn nog steeds sterk, ceremonies die we sinds het begin aller tijden hebben uitgevoerd, worden nog steeds gehouden, onze besturen functioneren en het belangrijkste , wij blijven bestaan als een afzonderlijke culturele groep in het machtigste land van de wereld. We moeten erkennen dat we voor een uitdagende reeks problemen staan - de voortdurende bedreiging van de zelfbeschikking van de stammen, de lage deelname aan onderwijs, werkeloosheid, in de dubbele cijfers, huizen zonder noodzakelijke voorzieningen en racisme. Om deze problemen op een voortvarende, positieve wijze aan te pakken, kijken we steeds vaker naar onze eigen volkeren, gemeenschappen en geschiedenis. We zijn weer op ons eigen denken gaan vertrouwen. Als we deze problemen willen oplossen, dan moeten we naar onze eigen cultuur en geschiedenis kijken, onze echte geschiedenis, niet de mythe van Columbus… die in de geschiedenisles wordt verteld. Nu we de 21ste eeuw naderen , kijken we onze kinderen aan en zien… hoop. Graag zouden we zien dat die hoop blijft leven door al het mogelijke te doen om er zeker van te zijn dat onze trubale gemeenschappen een uitweg weten te vinden uit de ramp van de afgelopen vijfhonderd jaar als een tijd van vernieuwing en nieuwe kracht voor de inheemse volkeren van heel Noord-Amerika. “”

Wilma Mannkiller

Geb: 1945