Yvonne’s indianensite

Manuelito

1885: Over het ondertekenen van het verdrag in Fort Sumner, 1868

In 1868 reisden Manuelito (circa 1818-1894) en andere Navajo-opperhoofden naar Fort Sumner (New Mexico) met het verzoek om vanuit het gehate Bosque Redondo-reservaat terug te keren naar hun eigen land. De toestemming werd bekrachtigd in een verdrag en Manuelito werd aangewezen als hoogste opperhoofd van het Navajo-volk, een positie die hij tot 1885 bekleedde. In 1876 reisde hij naar

Washington DC, waar hij bij president Grant protesteerde tegen het openstellen van een deel van het Navajo-land voor kolonisten. In 1885 deed hij verslag van het tekenen van het verdrag in 1868.

“” We beloofden om het verdrag te respecteren… We beloofden dat vier maal. We zeiden allemaal “ja” tegen het verdrag en hij gaf ons het juiste advies. Hij was generaal Sherman. We zeiden hem dat we zouden onthouden wat hij zei. Hij zei: “ik wil dat jullie allemaal naar mij kijken” Hij stond op zodat we hem allemaal konden zien. Hij zei dat als wij het goede deden, we anderen in het gezicht konden kijken. Toen zei hij: “kinderen, ik stuur jullie terug naar huis.” De nachten en dagen waren lang voordat het tijd was om naar huis te gaan. De dag voordat we zouden vertrekken, gingen we al op weg omdat we zo graag wilden. We kwamen terug en de Amerikanen gaven ons wat vee en we bedankten hen daarvoor. We riepen tegen de drijvers dat ze de muilezels met de zweep moesten geven, want we hadden haast. Toen we de top van de berg van Alburquerque zagen, vroegen we ons af of dat onze berg was, en we konden tegen de grond praten waar we zo van hielden en enkele ouderen huilden van geluk toen ze bij hun huis kwamen. De agent vertelde ons hoe groot ons reservaat zou zijn. Een klein stuk land was voor ons afgezet, maar wij vonden dat we meer moesten hebben. Daarna begonnen we over meer land te praten en gingen we naar Washington. Sommigen durfden niet uit angst voor vreemde dieren en slecht water, maar ik kon net zo goed daar sterven als hier. Ik had een kort gesprek met de (indianen)vertegenwoordiger. We zouden de volgende dag weer praten, maar de agent bracht ons terug zonder dat we de kans kregen om te zeggen wat we wilden… Ik vertel deze dingen zodat je weet welke moeilijkheden we hadden, en hoe weinig bevrediging. Daarom vertelde ik je dat het reservaat niet groot genoeg was. “”

Manuelito

circa 1818-1894

VER VAN HUIS

Deze Navajo-gevangenen werden in 1866 gefotografeerd in

Ford Sumner (New Mexico). Na hun vrijlating in juni 1868 leidden stamhoofden de overlevenden, van wie vele naakt en blootsvoets waren, terug naar het Navajo-stamland. De tocht duurde bijna twintig dagen; veel ouderen stierven, anderen wilden niet verder lopen en vestigden zich ver van hun eigen land.