|
Yvonne’s indianensite |
|
Carl Sweezy Circa 1953: Over de herinnering aan de spanning van de bizonjacht op issue days
De Arapaho Carl Sweezy (circa 1881-1953), geboren in het Indian Territory, was trots op zijn indiaanse afstamming en werd een beroemd schilder, die alles vastlegde wat hij zich van de traditionele levenswijze herinnerde. Hij signeerde zijn vroege werken niet en hield geen boekhouding bij, maar zijn werken bevinden zich in musea en particuliere collecties verspreid over heel Amerika. Zijn gesprekken met Althea Bass zijn weergegeven in The Arapaho Way: A Memoir of an Indian Boyhood, gepubliceerd in 1966. het boek, waaruit onderstaand fragment komt, bevat zowel de stamgeschiedenis als een verslag van zijn eigen leven. |
|
“” Issue days waren voor ons een hoogtepunt. De mannen die zouden doden, beschilderden hun gezichten, kozen hun snelste pony’s uit en brachten hun beste pijlen en bogen of geweren mee. De vrouwen volgden gewoonlijk met een pony-travois met de kleinste kinderen en om vlees mee te nemen naar de tipi. De mensen droegen hun mooiste kleren en vlochten gekleurde draden in de manen en staarten van hun paarden en maakten een uitje van het werk dat ze moesten doen. Op maandagmorgen kwamen van de hele prairie blije mensen in kleurige kleding naar het issue station, de post waar uitgedeeld werd. Ze kwamen op bezoek voor de opwinding, de actie en het feest. Terwijl de klerk de rantsoenbonnen stempelde, dreven de mannen stuk voor stuk de runderen de stal uit via de corral naar buiten. Op zijn rennende pony schreeuwend en met zijn gezin zo dicht mogelijk bij hem, reed de man achter zijn loeiende mohaw aan die over de prairie rende en sprong om te ontsnappen. Mohaws konden bijna net zo snel rennen en loeien en zich net zo onverwacht omdraaien als de bizons vroeger. Enkele uren ervoeren de Arapaho wat van de spanning van de oude bizonjacht. En als het rund was neergeschoten, kwamen de vrouwen met hun messen en ketels, vilden het beest en sneden het vlees in stukken om mee naar huis te nemen. Iedereen kreeg een stuk rauwe lever, vers en nog warm, voordat de gezinnen naar huis teruggingen. Daar werden in of buiten de tipi vuren gestookt, waarop een deel van het vlees werd klaargemaakt en dan kon het feest beginnen. Als het weer goed was, werd de onderkant van de tipi opengezet en werden de huiden van de ingang opgerold zodat de tipi’s samen één geheel vormden. Het was een tijd van overvloed en gastvrijheid “” |
|
IN DE RIJ VOOR RUNDVLEESRANTSOENEN Nadat de door Carl Sweezy beschreven mohaw-jacht verboden was, kwamen er slachthuizen om vee te slachten. Op uitdeeldagen, zoals op deze foto uit 1890 in het Cheyenne River-reservaat in South Dakota, moesten mensen in de bittere koude wachten op hun rundvleesrantsoen. |
|
Carl Sweezy Circa 1881-1953 |